In Christus ben je bevrijd, Hij maakt je dankbaar. Maar, wat betekent dat? Ik voel me zo vaak ondankbaar, gefrustreerd, teleurgesteld. Hoe kan dat? En wat moet ik daar nu mee? Hoe wordt ik werkelijk een bevrijd en dankbaar mens? Een les uit Zondag 32 van de Heidelbergse Catechismus.
Iedereen zal beamen dat wij mensen ons moeten bekeren. Maar als puntje bij paaltje komt: wat is bekering moeilijk! Hoe kan ik mij bekeren tot God? En op welke manier helpt God mij daarbij? In een preek wordt het evangelie verkondigt van Gods onmisbare steun en hulp in onze bekering.
Ken je dat gevoel, van enorme dorst? Dat je voor je gevoel wel een badkuip kan leegdrinken, zo’n dorst als je hebt. Veel mensen beseffen het niet, maar eigenlijk zijn wij geestelijk uitgedroogd. En hebben we een verschrikkelijke dorst. Eén is er, die die dorst kan lessen. “Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken. Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.” Met gevaar voor eigen leven verkondigt Jezus Christus deze boodschap in Jeruzalem. Hieronder een preek over dit rijke evangelie voor dorstige mensen!
De eerste preek (van twee) over de smaad die Christus geleden heeft buiten de poort om zijn volk te heiligen. Dit deel gaat over het altaar van Jezus Christus, dat gestaan heeft buiten Jeruzalem, op Golgotha, namelijk het kruishout.
Zo bijzonder is het dat wij mensen kinderen van God kunnen worden! Van onszelf is dat onmogelijk. Maar door Jezus Christus, de eigen Zoon van God, is het wel mogelijk. Hij heeft dat mogelijk gemaakt. Een preek over Zondag 13: Jezus Christus is de Eniggeboren Zoon van God, onze Heere.
Christen zijn in Nederland, dat is tegenwoordig best pittig. Durf jij er voor uit te komen dat je christen bent, tegenover je onchristelijke collega’s of vrienden? Of vind je dat moeilijk? Zondag 12 heeft een bemoedigende boodschap voor je. In deze preek ga ik in wat het betekent dat Jezus de Christus is. En welke krachtige en troostvolle boodschap daarin zit ook voor ons vandaag.